ปรปักษ์จำนน NO FURTHER A MYSTERY

ปรปักษ์จำนน No Further a Mystery

ปรปักษ์จำนน No Further a Mystery

Blog Article

ได้แต่นึกถึงเรื่องเก่าๆ ที่ปลาบปลื้ม คิดถึงท่านโหวกะหมานหมานนี่แหละ ขอมาดามใจอันเหี่ยวแห้งช่วงนี้หน่อยเถอะ

เนื้อเรื่องสนุก ทั้งเรื่องรัก ทั้งการต่อกรกับแม่สามี และการต่อกรในสงครามชิงอำนาจ อ่านแล้วหยุดไม่อยู่จนอดหลับอดนอน พระเอกโดนคนอื่นแซวว่ารักษาตัวไม่ยุ่งเกี่ยวกับอิสตรีประหนึ่งพระ ที่ไหนได้.

เสนอคำแนะนำและข้อติชมคำถามที่พบบ่อย

แม้แต่ยามที่เขาเอ่ยปากว่าจะรับอนุตามบัญชาท่านแม่ เพียงแค่นางเห็นดีเห็นงามกับเขาเท่านั้น

ท่านโหวบอกใคร ๆ ว่าไม่มีใจรักเสี่ยวเฉียว แต่พฤติกรรมกลับตรงข้ามนะเจ้าคะ

ในเมื่อเป็นแบบนี้ พระนางจึงระแวงกันและกันอยู่ตลอด เล่มหนา ๆ ห้าร้อยกว่าหน้าผ่านไปสามเล่ม ก็ยังระแวง เล่มจบแล้วก็ยัง...ยังระแวงจนเราระอา เราจึงอ่านไปได้ช้า ๆ ด้วยความไม่ถูกใจ เพราะไม่นิยมพระเอกที่ลุ่มหลงในรูปโฉมกับรสรักที่ได้จากนางเอก ไบโพล่าร์ เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย สลับกันอยู่ระหว่างระแวงกันกับขึ้นเตียงกัน พระเอกจะออกแนวชายเป็นใหญ่อะไรนักหนา นางเอกเองก็ไม่น่ารัก ไม่ชวนสงสาร แม้จะเข้าใจถึงเหตุผลประกอบ เห็นด้วยว่านักรบหนุ่มแบบพระเอกก็ควรแล้วที่จะเป็นแบบนี้ แสดงออกแบบนี้ จะไปหาความละมุนละไมในอารมณ์มาจากไหน แต่เมื่อความเรียลมา.

นางเอกใช้ความฉลาด มีเหตุผลของตัวเองในการแก้ปัญหา และได้ช่วยชีวิตท่านย่าซึ่งเป็นจุดเปลี่ยนสำคัญ ทำให้เว่ยเซ่าได้เห็นคนชั่วช้าที่แท้จริงที่หลบอยู่ในคราบคนดีหลอกลวงตัวเองมาตลอด

ที่ว่าทำใจเก่งหมายถึงในเรื่องนอกจากแม่สามีประสาทแดกยังมีสามีซึ่งก็คือพระเอกที่ถือตัวเองเป็นใหญ่ เข้าใจว่าเป็นธรรมเนียมโบราณ แต่หลายอย่างของพฤติกรรมพระเอกถ้าเป็นเราคงอยากกระโดดถีบขาคู่แล้วเอามีดเสียบท้องให้จบ ๆ (เช่นการดื่มน้ำยังต้องให้เมียไปเอาให้ กินข้าวก็กินก่อนให้เมียปรนนิบัต�� )

กดดัน น่��รำคาญ​ บอกไม่ถูกเนื้อเรื่องเรื่อยๆ วกวน สับสนตลอดเวลา

พระเอกของเรางานรัดตัวมาก อยู่บ้านไม่กี่วันไปรบอีกละ

แต่มันก็จะมีจุดให้เอ๊ะอยู่เป็นระยะ ๆ recommended reading เหมือนกันนะคะ อย่างความผูกพันของนางเอกกับครอบครัวที่ดูลึกซึ้งมากทั้ง ๆ ที่นางเพิ่งทะลุมิติมาอยู่กับครอบครัวนี้ได้ไม่กี่ปีเอง หรือความย้อนแย้งของนางเอกที่แม้จะยังระแวงในความรักของพระเอก แต่ตัวเองก็ยังกล้าที่จะปั้นปึ่งแง่งอนตามประสาสาวยุคปัจจุบันที่บางครั้งก็ทนความคิดปิตาธิปไตยเว่อร์วังของพระเอกไม่ค่อยได้ คือเหมือนไม่มั่นใจว่าเขารักจริง แต่ก็กล้าที่จะงอนให้เขาตามง้อ อ่านแล้วก็จะเกิดอาการมองบนบ้างนิดหน่อย

เรื่องราวรักโรแมนติดท้ายครัวของจ้าวลู่ซือและหลินอวี่เสิน

ข้านี่เเหละองค์หญิงสาม (พากย์อังกฤษ)

ไยเขาต้องโมโหเป็นฟืนเป็นไฟ และหาเรื่องกลั่นแกล้งนางไม่ให้เป็นสุขด้วย!

Report this page